Απροστάτευτοι οι καταναλωτές

Οταν είναι σύνηθες φαινόμενο η αύξηση της τιμής των καυσίμων ακόμη και σε περιόδους που δεν συντρέχουν κάποιοι σοβαροί λόγοι, θα ήταν τουλάχιστον αφελές ν’ αναμένει κανείς ότι με την αναταραχή που επικρατεί τον τελευταίο καιρό στις αραβικές χώρες δεν θα είχαμε και τις προβλεπόμενες από το σύστημα υπολογισμού των τιμών αυξήσεις, αλλά και τα συνηθέστατα σε τέτοιες περιπτώσεις κερδοσκοπικά φαινόμενα.

 

Αλλωστε, όπως εκτιμούν οι ειδικοί του Πολυτεχνείου, περίπου το 10% των πρατηρίων σ’ όλη τη χώρα, γύρω στα 800 με 1.000, είναι εφοδιασμένα με ηλεκτρονικούς μηχανισμούς οι οποίοι επιτρέπουν στους ιδιοκτήτες να κλέβουν τους καταναλωτές. Πρόσφατα μάλιστα υπήρξε βενζινοπώλης που πιάστηκε να χρησιμοποιεί τέτοιο μηχανισμό και στάλθηκε στο Αυτόφωρο.
Κι εδώ είναι που για πολλοστή φορά επανατίθεται το ερώτημα: Πώς γίνεται να είναι σε όλους γνωστή η αισχροκέρδεια που υπάρχει στον τομέα των καυσίμων και η Πολιτεία ν’ αποδεικνύεται ανίκανη ν’ αντιδράσει; Γιατί οι τρόποι εξαπάτησης του καταναλωτικού κοινού δεν είναι ένας ή δύο, αλλά παρά το γεγονός ότι όλοι έχουν, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, δημοσιοποιηθεί, καμία από τις μεθοδεύσεις αυτές δεν έχει αντιμετωπιστεί με την επιβαλλόμενη αποφασιστικότητα.
Μοιραία το μόνο που μπορεί να υποθέσει κανείς είναι ότι δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης προβληματικής κατάστασης. Αλλωστε, ούτε σήμερα προκλήθηκε ούτε χθες. Ούτε με τη σημερινή κυβέρνηση ούτε με την προηγούμενη. Απλώς κανένας και ποτέ δεν επιχείρησε σοβαρά να λύσει τον συγκεκριμένο Γόρδιο Δεσμό. Τον λόγο, μόνο οι εκάστοτε κυβερνώντες τον γνωρίζουν.
Αντίθετα, ο καταναλωτής ξέρει κάτι άλλο. Γνωρίζει ότι οι άλλες χώρες της Ευρωζώνης δεν αντιμετωπίζουν το ίδιο προβληματικές καταστάσεις στη διακίνηση και την εμπορία των καυσίμων. Και εύλογα διερωτάται για ποιο λόγο δεν είναι δυνατό να εφαρμοστούν και στη χώρα μας οι μέθοδοι που εφαρμόζονται εκεί.
Αλήθεια, υπάρχει λογική απάντηση στην απορία αυτή;