"Είμαι Έλληνας κι εγώ, Φίλε μου αριστερέ", Επιστολή αναγνώστη

"Aριστερέ φίλε μου: τι θα έλεγες στη μικρή κοπελίτσα στην Πάρο αν την έβλεπες; Τι θα της έλεγες αν ήταν κόρη σου; ΤΙ;

Ότι πρέπει να τους λυπόμαστε τους λαθρομετανάστες; Ε ναι, ειλικρινά τους λυπάμαι! Οτι είναι άδικο που η ζωή ή τα συμφέροντα τους φέραν πόλεμο στις χώρες τους; Ε ναι, είναι άδικο. Λυπάμαι όμως περισσότερο μια μικρή 15χρονη Ελληνίδα υποψήφια αυριανή μάνα. Λυπάμαι περισσότερο το παλικάρι που σφάχτηκε την ώρα που με την

κάμερα έτρεχε να πάει τη γυναίκα του να γεννήσει.

Λυπάμαι το παλικάρι που αντι να δώσει χαρά στη μάνα του με εγγόνια, της έδωσε απέραντη θλίψη με το θάνατο του στην Πάτρα. Λυπάμαι περισσότερο τον συνταξιούχο που δε μπορείς να διακρίνεις πρόσωπο απο τα πολλά χτυπήματα την ώρα που τον βασανίζουν για να πει που έχει κρυμμένη τη σύνταξη. Να μην συνεχίσω Η ΛΙΣΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ. Πρίν απαντήσεις όμως αριστερέ φίλε μου, θέλω να αρχίσεις την ιδεολογική παραμυθένια απάντηση σου με ΜΙΑ ΛΕΞΗ.

Σε ποιά περιοχή μένεις & μετά πες οτι θές. Γιατί όταν στην περιοχή σου, δε μπορώ να κυκλοφορήσω ούτε εγώ, αφού ο καφές κάνει μισό μεροκάμματο, αφού η πόρτα σου απο την balomenos doors κάνει όσο κάνει το αυτοκίνητο μου, αφού όταν το σπίτι σου εχει τέτοιο συναγερμό που έτυχε να δω μια φορά σε ντοκιμαντερ, τότε φίλε μου αριστερέ δεν έχεις επαφή με την πραγματικότητα & η ιδεολογία σου είναι επικίνδυνη. Πρέπει να σου τύχει για να αναθεωρήσεις; Πρέπει δηλαδή να πέσω στο επίπεδο σου & να ευχηθώ κάτι τόσο κακό να σου συμβεί; Ε ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΕ;"

.