Πολύ κακό για το τίποτα

Τελικώς, πολύ κακό για το τίποτα. Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι είχαν δίκιο όλοι όσοι υποστήριζαν, από τα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας, ότι αν το πανευρωπαϊκό στρες τεστ των τραπεζών έπρεπε να γίνει για να αποδειχθεί ότι έχουν πρόβλημα: α) μια σχεδόν πτωχευμένη γερμανική τράπεζα, β) πέντε - έξι τοπικές ισπανικές, που ψάχνονται εδώ και καιρό να συγχωνευθούν για να σωθούν, και γ) μια ελληνική, που έχει δανείσει ακόμα και... κόμματα, τότε κακώς έγινε. Κι έτσι είναι.
Για του λόγου το αληθές, ανά περίπτωση, η κατάσταση έχει περίπου ως εξής: Η Hypo Real Estate, εδώ και μήνες, συντηρείται με «τεχνητό οξυγόνο» από το Βερολίνο και είναι κοινό μυστικό ότι αν η Μπούντεστανγκ αποσυνδέσει τα «σωληνάκια» θα πάψει να αναπνέει. Στην Ισπανία, οι cajas που μπήκαν στη λίστα των «κομμένων» λίγο απέχουν από το να χαρακτηριστούν «καμένες». Τα τελευταία νέα που έρχονται από τη Μαδρίτη υποστηρίζουν ότι κάτι λιγότερο από 30 αναζητούν μεταξύ τους τη δυνατότητα και την πιθανότητα να συγχωνευθούν, μπας και διασωθούν, στο «και πέντε». Οπότε, πάλι καλά που τον πήχυ έριξαν μόνο έξι. Και στην Αθήνα η κατάσταση με την Αγροτική είναι γνωστή τοις πάσι και δεν χρειάζονται περισσότερες διευκρινίσεις ούτε εξηγήσεις. Οπότε, προς τι το κακό και η όλη φασαρία με αυτά τα περίφημα stress test για τα οποία τόσοι τόνοι μελανιού πήγαν χαμένοι; Για να επιβεβαιωθεί το αυτονόητο; Τι άλλο επιβεβαιώθηκε;
Οτι, για άλλη μια φορά, η Ευρωζώνη αντιδρά σε όλα με τη γνωστή υπερβολή και χωρίς καθόλου μέτρο. Στις ΗΠΑ, πριν από περίπου έναν χρόνο, στο αντίστοιχο stress test των «δικών τους» τραπεζών δεν πήραν μέρος περισσότερες από 20. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Εκριναν ότι τόσες έπρεπε να μετρηθούν, γιατί τόσες ήταν αυτές που θα έδιναν το μέτρο για την κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας και του χρηματοπιστωτικού της συστήματος. Στην περίπτωση της Ε.Ε. οι τράπεζες που μετρήθηκαν έφτασαν τις 91. Δηλαδή υπερτετραπλάσιες. Στις ΗΠΑ οι κινήσεις ήταν άμεσες και στοχευμένες και ένα χρόνο μετά η εμπιστοσύνη προς το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα αποκαταστάθηκε, σε πολύ μεγάλο βαθμό. Στην Ευρώπη πόσο σίγουροι είμαστε ότι θα μπορούμε να ισχυριστούμε το ίδιο σε 12 μήνες από σήμερα; Ο ευρών αμειφθήσεται με γραμμή ρευστότητας από τη διατραπεζική, που θα αποτελέσει και το ουσιαστικό κριτήριο για το αν πέτυχε το stress test της Παρασκευής. Αν ανοίξει ένα μικρό παράθυρο ρευστότητας για τις αποκλεισμένες εδώ και ένα εξάμηνο ελληνικές τράπεζες, τότε κάτι θα έχει γίνει. Σε διαφορετική περίπτωση, το μόνο που θα έχει γίνει θα είναι απλώς άλλη μια τρύπα στο νερό...