Ευρωπαϊκό σχέδιο για να διώξουν τη ναυτιλία από την Ελλάδα

Η ελληνική ναυτιλιακή κοινότητα θεωρεί ότι οι Γερμανοί έχουν δημιουργήσει μια ψεύτικη εικόνα σύμφωνα με την οποία οι Έλληνες εφοπλιστές, ως επιχειρηματίες και όχι ως ιδιώτες, ζουν σε ένα φορολογικό παράδεισο
«Ελπίζουμε όλοι και ευχόμαστε ολόψυχα να υπάρξει σύντομα αίσιο τέλος στην περιπέτεια που βιώνει η πατρίδα μας και η κοινωνία μας». Με τα λόγια αυτά ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Θόδωρος Βενιάμης, δύο ημέρες μετά τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, υποδέχθηκε τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού Θοδωρή Δρίτσα στα γραφεία της ΕΕΕ όπου πραγματοποιήθηκε, η ετήσια εκδήλωση βράβευσης των ναυτικών που τερμάτισαν την σταδιοδρομία τους σε ποντοπόρα πλοία, με τη μεγαλύτερη θαλάσσια υπηρεσία, καθώς και η απονομή υποτροφιών σε μεταπτυχιακούς σπουδαστές.

Λίγες ημέρες αργότερα, οι Ευρωπαίοι, με επικεφαλής τη Γερμανία, ξαναέβαλαν στο κάδρο των οικονομικών διαπραγματεύσεων το φορολογικό σύστημα που διέπει την ελληνική ναυτιλία.
Το θέμα, όπως εξηγούν ναυτιλιακοί κύκλοι, αφορά τις εταιρείες που έχουν έδρα στην Ελλάδα και όχι τους εφοπλιστές, ως ιδιώτες.
Η ελληνική ναυτιλία παραμένει στο στόχαστρο των ξένων και αυτό φάνηκε από την αναφορά που έγινε στις συσκέψεις των Βρυξελλών το περασμένο Σαββατοκύριακο για το φορολογικό σύστημα που ισχύει στην Ελλάδα, με αφορμή την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία και τη λήψη σκληρών μέτρων για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της η χώρα με τεράστιες θυσίες.
Η ελληνική ναυτιλιακή κοινότητα θεωρεί ότι οι Γερμανοί έχουν δημιουργήσει μια ψεύτικη εικόνα σύμφωνα με την οποία οι Έλληνες εφοπλιστές, ως επιχειρηματίες και όχι ως ιδιώτες, ζουν σε ένα φορολογικό παράδεισο.
«Πρώτος στόχος φέρεται να είναι η διάρρηξη των σχέσεων μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και εφοπλισμού με απώτερο σκοπό την απομάκρυνση των ναυτιλιακών εταιρειών από την Ελλάδα και την μετεγκατάστασή τους σε ανταγωνιστικές χώρες γεγονός που θα σημάνει την ενίσχυση των εκεί οικονομιών. Ήδη Έλληνας πλοιοκτήτης έχει μεταφέρει την έδρα του στο Αμβούργο» επισημαίνουν στελέχη της ελληνικής ναυτιλίας.

Σε έκθεσή της η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών επισημαίνει: «Συνεπώς, βρισκόμαστε ενώπιον δύο κινδύνων: Πρώτον, να χάσει η Ελλάδα τον πρώτο της παραγωγικό πυλώνα προς όφελος άλλων κρατών με ανταγωνιστικά ναυτιλιακά θεσμικά πλαίσια εντός Ευρώπης και, δεύτερον, να χάσει και η Ευρώπη μεγάλο κομμάτι της ναυτιλιακής της δύναμης, εάν η ελληνική ναυτιλία στραφεί σε ναυτιλιακές χώρες εκτός Ευρώπης.
1. Ήδη, η ελληνόκτητη ναυτιλία έχει γίνει αποδέκτης προσκλήσεων από άλλα κράτη για να εγκαταστήσει τη διαχείριση των πλοίων της εκεί, προκειμένου να καρπωθούν τα παράγωγα οικονομικά οφέλη (Σιγκαπούρη, Ντουμπάι κ.α.).
2. Επομένως, η ελληνόκτητη ναυτιλία, ως εθνικό κεφάλαιο και το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας αυτής πρέπει να παραμείνουν μη διαπραγματεύσιμα, προκειμένου να μην στερηθεί η Ελλάδα τον παραγωγικό αυτό πυλώνα και τα συνακόλουθα οφέλη του, ιδιαίτερα στην κρίσιμη οικονομική συγκυρία που διανύει».
Η εσωτερική αλληλογραφία
Πριν από δύο περίπου μήνες, η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών κυκλοφόρησε εσωτερικά, στα μέλη της, 8σέλιδη έκθεση με τίτλο «Η Ναυτιλία των Ελλήνων».
Στο έκτο κεφάλαιο, με τίτλο «Σύγκριση φορολογικών συστημάτων» περιγράφεται, με σκληρές εκφράσεις, σε επτά παραγράφους, η θέση της Ένωσης όσο αφορά το φορολογικό και τον ρόλο των ξένων. Το παραθέτουμε αυτούσιο:

1. «Συγκριτική μελέτη των φορολογικών συστημάτων Κρατών Μελών της ΕΕ αποδεικνύει ότι ακολουθούν ανάλογη με την ελληνική φορολογική μεταχείριση της ναυτιλίας τους, προκειμένου να κρατήσουν τα οφέλη για τις εθνικές οικονομίες τους. Το ελληνικό μοντέλο του φόρου χωρητικότητας των πλοίων, το οποίο ελέγχθηκε και εγκρίθηκε κατά την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ, ακολουθήθηκε από σχεδόν όλα τα Κράτη Μέλη της ΕΕ (π.χ. Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο, Ηνωμένο Βασίλειο, Κύπρος, Μάλτα) και μάλιστα σε ορισμένα από αυτά με ακόμη πιο ευνοϊκή δομή, αλλά και από τρίτες χώρες που έχουν εξελιχθεί σε ναυτιλιακά κέντρα (π.χ. Σιγκαπούρη, Χονγκ Κονγκ).
2. Η ελληνόκτητη ναυτιλία απασχολεί Έλληνες ναυτικούς (στην ελληνική σημαία υποχρεωτικά, αλλά και συχνά σε πλοία της υπό τρίτες σημαίες λόγω της εμπιστοσύνης που υπάρχει στην ελληνική ναυτοσύνη – τεχνογνωσία) που καθιστούν τα λειτουργικά της έξοδα υψηλότερα σε σχέση με άλλα κοινοτικά νηολόγια.
3. Είναι αξιοσημείωτο ότι εάν πράγματι το ελληνικό (σε σχέση με άλλα Ευρωπαϊκά καθεστώτα) θεσμικό πλαίσιο ήταν τόσο ιδιαιτέρως ευνοϊκό για τον ναυτιλιακό επιχειρηματία, θα είχε προσελκύσει άλλους κοινοτικούς ή επιχειρηματίες τρίτων χωρών για μετεγκατάσταση των ναυτιλιακών τους δραστηριοτήτων στην Ελλάδα, προκειμένου να απολαμβάνουν των επικαλούμενων φορολογικών προνομίων, γεγονός που αποδεδειγμένα δεν έχει λάβει χώρα.

4. Η κριτική που ασκείται εναντίον της φορολογικής μεταχείρισης της ελληνόκτητης ναυτιλίας από το ελληνικό κράτος είναι κακοπροαίρετη, ατεκμηρίωτη και εν πολλοίς ιδιοτελής και ψευδής. Εκπορεύεται κυρίως από γερμανικά ναυτιλιακά και τραπεζικά συμφέροντα. Αιτία σύμφωνα με έρευνες έγκριτων ΜΜΕ, όπως οι Financial Times και οι New YorkTimes, είναι η διάβρωση των γερμανικών μεριδίων στην παγκόσμια ναυτιλία εξαιτίας κάκιστων χειρισμών του ναυτιλιακού συμπλέγματός τους και οι μεγάλες ζημίες που έχουν υποστεί ως αποτέλεσμα οι γερμανικές τράπεζες (υπολογίζονται σε άνω των 40 δισ. δολ. από επισφαλείς απαιτήσεις) αλλά και χιλιάδες ιδιώτες Γερμανοί μικροεπενδυτές και καταθέτες που τοποθέτησαν τις αποταμιεύσεις τους προ ετών σε υβριδικά ναυτιλιακά σχήματα για να απαλλαγούν από φόρους, αλλά τις είδαν τελικά να εξανεμίζονται εξαιτίας της κρίσης στις ναυλαγορές.
5. Σύμφωνα με την έγκριτη γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeitη άποψη ότι οι Έλληνες πλοιοκτήτες δεν πληρώνουν φόρους είναι μύθος: «Στην πραγματικότητα, οι εφοπλιστές πληρώνουν στην Ελλάδα φόρους με βάση το μέγεθος των πλοίων ή τονάζ, με νόμο που ισχύει από το 1957». Τονίζεται δε ότι «συνήθως παραλείπεται σε γερμανικά δημοσιεύματα η αναφορά ότι αυτή η ρύθμιση ισχύει σχεδόν σε όλα τα κράτη με ναυτιλία και πως οι Γερμανοί πλοιοκτήτες μείωσαν τη φορολόγησή τους στα τέλη της δεκαετίας του ΄90 με αντίστοιχο μοντέλο».
6. Το γερμανικό πλαίσιο για τη ναυτιλία είναι ευνοϊκότερο από αυτό της υπόλοιπης Ευρώπης. Σύμφωνα με νομικές πηγές, με την υπαγωγή στο σύστημα του φόρου χωρητικότητας της Γερμανίας απαλλάσσονται τα κέρδη που προκύπτουν από τις δραστηριότητες των πλοιοκτητριών εταιρειών, αφού ο φόρος χωρητικότητας εξαντλεί την εταιρική φορολογική υποχρέωση της ναυτιλιακής εταιρείας. Επιπλέον και όσοι ιδιώτες επενδύουν σε γερμανικές ναυτιλιακές εταιρείες παραμένουν αφορολόγητοι σε ένα πρώτης τάξεως «φορολογικό παράδεισο» όπως το χαρακτηρίζουν ορισμένοι στην ίδια τη Γερμανία.

7. Η Γερμανική Κυβέρνηση παρέχει φοροαπαλλαγές στους επενδυτές μέσα από το σύστημα των KG Funds (Kommandit Gessellscketten) πάνω στο οποίο βασίστηκε όλη η χρηματοδότηση της ανάπτυξης του στόλου της Γερμανίας τα τελευταία δέκα έτη και το οποίο πλέον καταρρέει. Με απλά λόγια καθημερινοί άνθρωποι, απλοί καταθέτες (ή και όσοι θέλουν απλώς να δικαιολογήσουν εξαίρεση μεγάλων ποσών από την φορολογητέα ύλη τους) μπορούσαν να έχουν ευνοϊκότατη φορολογική μεταχείριση επενδύοντας τα κεφάλαιά τους σε αυτά τα σχήματα, τα οποία χρηματοδοτούσαν μαζί με τράπεζες την ανάπτυξη του γερμανικού στόλου.»
«Η συνεισφορά της ελληνόκτητης ναυτιλίας»
Όσο αφορά στο γιατί θέλουν οι ξένοι κύκλοι να φύγουν οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες από την Ελλάδα και να μεταφερθούν σε ξένα ναυτιλιακά κέντρα η απάντηση δίνεται, μέσω της ίδιας έκθεσης, στο κεφάλαιο με τίτλο «Η συνεισφορά της ελληνόκτητης ναυτιλίας στην οικονομία». Παραθέτουμε τα κυριότερα σημεία όπως είναι γραμμένα στην έκθεση:
«-Σύμφωνα με μελέτη του Ιδρύματος των Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), η καταγεγραμμένη συνολική συμβολή της ναυτιλίας για την Ελλάδα ανέρχεται σε 13 δισεκ.ευρώ ετησίως προστιθέμενη αξία και 192 χιλιάδες θέσεις εργασίας (Ιανουάριος 2013).
– Το εισόδημα των ελληνικών νοικοκυριών, από αυτές τις 192.000 θέσεις εργασίας, υπολογίζεται στα 2,7 δισεκ.ευρώ με μεγάλο μέρος εξ αυτών να κατευθύνεται στα δημόσια ταμεία ως φόρος εισοδήματος και πρόσθετα ποσά στα ασφαλιστικά ταμεία.

– Μια ολόκληρη σειρά από κλάδους έχει στην Ελλάδα εκατοντάδες γραφεία με πολλαπλάσιους εργαζομένους εξαιτίας της ποντοπόρου Ναυτιλίας. Αυτά είναι, μεταξύ άλλων, οι διαχειρίστριες ναυτιλιακές επιχειρήσεις, τα ειδικευμένα τραπεζικά τμήματα, τα ναυτιλιακά δικηγορικά γραφεία, οι ναυλομεσιτικοί οίκοι, οι εταιρείες επάνδρωσης πληρωμάτων, οι ταξιδιωτικές εταιρείες που μεταφέρουν πληρώματα στα ανά τον κόσμο λιμάνια, οι προμηθευτές ναυτιλιακού εξοπλισμού, η βιομηχανία ανεφοδιασμού και πετρέλευσης (bunkers), οι ασφαλιστικοί και αντασφαλιστικοί οίκοι κ.α. Χιλιάδες ακόμη θέσεις εργασίας προκύπτουν από την καθημερινή υποστήριξη αυτών των εργαζομένων, ενώ σημαντική είναι η ζήτηση από αυτούς για τραπεζικές υπηρεσίες, ακίνητα, εστίαση, ψυχαγωγία κλπ.
– Σύμφωνα με την Boston Consulting Group (BCG) η συνολική συνεισφορά του ελληνικού ναυτιλιακού κλάδου στην οικονομία παραμένει σημαντικότατη διαχρονικά και αντιστοιχεί πλέον σε περισσότερο από 7% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας (Οκτώβριος 2013).
– Σύμφωνα με την έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, το 2014 οι καθαρές εισπράξεις από υπηρεσίες θαλασσίων μεταφορών ανήλθαν το 2014 σε 7,9 δισεκ. ευρώ, αυξημένες κατά 1,4 δισεκ. ευρώ σε σχέση με το 2013, ενώ το συνολικό συνάλλαγμα που εισέρευσε στην χώρα ανήλθε σε 13,2 δισεκ. ευρώ.
– Οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες είναι ένας από τους βασικότερους πελάτες παραγωγής εισοδήματος (net interest income) για τις ελληνικές αλλά και τις ξένες τράπεζες και έχουν από τους χαμηλότερους δείκτες προβληματικών δανείων μεταξύ όλων των ελληνικών κλάδων και μεταξύ των ναυτιλιακών εταιρειών άλλων εθνικοτήτων.

– Όσον αφορά στα φορολογικά έσοδα του ελληνικού δημοσίου από τη Ναυτιλία αξίζει να σημειωθεί ότι αυτά περιλαμβάνουν, εκτός του φόρου χωρητικότητας, τους φόρους εισοδήματος και τις εισφορές που εισπράττονται από τους απασχολούμενους Έλληνες και ξένους εργαζόμενους στις συνδεόμενες με την ποντοπόρο Ναυτιλία εταιρείες, και την συνεισφορά κοινωνικής αλληλεγγύης, που όπως όλοι οι Έλληνες φορολογούμενοι και οι εφοπλιστές πληρώνουν εθελοντικά επί των μερισμάτων που εισάγουν για δική τους χρήση
– Επιπλέον, η ελληνική πλοιοκτησία δια της υπογραφής συνυποσχετικού οικειοθελούς συνεισφοράς με το ελληνικό δημόσιο, έχει αρχίσει από το 2014 να εισφέρει ποσό ύψους 420 εκατομμυρίων ευρώ, η καταβολή του οποίου θα ολοκληρωθεί σε 4 χρόνια. Τέλος, επισημαίνεται ότι από το 2013 επιβάλλεται ο ελληνικός φόρος χωρητικότητας επί πλοίων ξένης σημαίας που λειτουργούν / διαχειρίζονται από γραφεία εγκατεστημένα στην Ελλάδα».